در جوامع انسانی و به ویژه در فرهنگهای دینی، حفظ کرامت و آبروی افراد از اهمیت والایی برخوردار است. یکی از مسائل اخلاقی حساس، مرز میان نقد منصفانه و غیبت است. گاهی فرد در مواجهه با امری مرتبط با دیگران مانند غذا، هنر، یا محصولی که شخصی تهیه کرده با این پرسش روبرو میشود که آیا اشاره به نقص یا عیب آن کار، بدون قصد تحقیر صاحبش، مجاز است یا خیر؟
پاسخ حضرت آیتالله العظمی خامنهای به استفتائی پیرامون این موضوع به شرح زیر است که در ادامه تقدیم حضور علاقهمندان میگردد.
پرسش:
اگر شخصی غذایی درست کند و من فقط عیب غذا را بگویم به گونهای که عیب شخص گفته نشود، آیا غیبت حساب میشود؟
پاسخ:
به طور کلی اگر ذکر عیب امور مرتبط با شخص، به نقصی در خود شخص برگشت نکند، غیبت نیست؛ در غیر این صورت اگر عیب پنهان شخص باشد و به قصد تنقیص او گفتن شوید، غیبت است و تشخیص آن با خود مکلف است.
نظر شما